نسيم نور، ز اقضاى شب وزيد، بيا
شب گلايه با شام دگر کشيد، بيا
به روى چشمه شب زنبق سپيده شکفت
ستاره پر زد واز آسمان پريد بيا
گلاب سرخ سجر ريخت روى تربت خاک
پرنده ى قفس نور پر کشيد، بيا ...
مرا شکستى وشوقت دوباره ساخت مرا
زمن بريدى وجانم به لب رسيد بيا،
که زندگى بسرايم در کجاوه ى باد
که…